Het werkgeluk van werkenden daalt onder invloed van de Covid-19-crisis. Dat blijkt uit onderzoek van Rosalie Reichardt-Mulder, Lieke Bezemer en Ming Ebbinkhuijsen onder werkenden in de profit- en nonprofitsector. Was het gemiddelde cijfer voor de crisis nog een 7,67, tijdens Covid-19 lag het gemiddelde op 7,37. Wat opvalt is dat het cijfer dat mensen hun eigen werkgeluk geven, een ruime voldoende is, zowel voor als tijdens de Covid-19-crisis.
Geestelijke gezondheid
Zowel persoonlijke als werkgerelateerde factoren beïnvloeden het werkgeluk in een periode die wordt gedomineerd door Covid-19. Voor wat betreft de persoonlijke factoren, is met name de geestelijke gezondheid van mensen is een grote voorspeller van gelukt, blijkt uit De (on)gelukkige relatie tussen Covid-19 en werkgeluk. Mensen die zichzelf als geestelijk gezond ervaren, zijn doorgaans gelukkiger dan mensen die dit minder ervaren. Verder blijkt hoe positiever iemand is ingesteld, hoe hoger het cijfer voor werkgeluk. Door bewust anders te gaan denken of andere manieren van gedrag te vertonen is geluk te beïnvloeden.
Hulpbronnen benutten
Volgens de onderzoekers ligt hier een belangrijke taak voor HRM-professionals. Zij kunnen medewerkers faciliteren en stimuleren hun persoonlijke hulpbronnen goed te benutten. Het gevoel van werkgeluk is te beïnvloeden en impliceert dat medewerkers bereid zijn om werk te maken van hun eigen werkgeluk. Het geeft een duidelijk aanknopingspunt om met medewerkers in gesprek te gaan over zelfregie in relatie tot werkgeluk. Werkgerelateerde factoren die werkgeluk beïnvloeden zijn: autonomie, bekwaamheid, toewijding en sociale steun van de leidinggevende. Daarnaast is de sociale omgeving van invloed op het werkgeluk tijdens de Covid-19-crisis. Bij mensen zonder partner en zonder kinderen is het cijfer voor werkgeluk namelijk sterker gedaald dan bij mensen die wel een partner of kinderen hebben.
Zelf invloed
Opvallend is dat het overgrote deel van de respondenten aangeeft zelf invloed te hebben op hun eigen werkgeluk (92,6%). Dit geeft leidinggevenden en HRM-professionals een duidelijk aanknopingspunt om met medewerkers in gesprek te gaan over zelfregie in relatie tot werkgeluk. Tevens kan HRM werkgeluk stimuleren. Bijvoorbeeld door het creëren van een werkomgeving en werkcultuur waarin het mentale welzijn van medewerkers een centrale plek inneemt. Ook sociale steun van de leidinggevende wordt genoemd als van invloed op werkgeluk, maar lijkt een omgekeerd effect te hebben. Hoe meer sociale steun wordt ervaren, hoe lager het werkgeluk. Dit impliceert dat het als leidinggevende belangrijk is zicht te hebben op het werkgeluk van mensen zodat situationeel leiderschap getoond kan worden en steun kan bieden aan degene die dat nodig hebben.
Auteurs
Drs. Rosalie T. Reichardt-Mulder is docent-onderzoeker Bedrijfsmanagement MKB bij Fontys Hogescholen, Drs. Lieke Bezemer is partner bij Werkgeluk Instituut Nederland en registerpsycholoog NIP|Arbeid en Organisatie, Ming Ebbinkhuijsen Msc. is junior docent Communicatiewetenschap en PhD-student, Behavioural Science Institute aan de Radboud Universiteit in Nijmegen.
