Kraamverlof (of vaderschapsverlof of geboorteverlof) is het recht op verlof vlak na de bevalling van de partner. Nederlandse werknemers hebben op grond van de Wet arbeid en zorg recht op twee dagen kraamverlof. De werkgever moet gedurende die twee dagen het salaris doorbetalen.
Het kraamverlof moet opgenomen worden binnen vier weken na de bevalling (of, bij een ziekenhuisbevalling: binnen vier weken nadat de baby thuiskomt). Naast het recht op kraamverlof bestaat in Nederland recht op calamiteitenverlof en ander kort verzuimverlof voor de bevalling zelf en de aangifte van de geboorte.
Op 23 februari 2010 stemde de commissie vrouwenrechten en gendergelijkheid van het Europese Parlement in met een richtlijn die 14 dagen vaderschapsverlof verplicht stelt.[4] De richtlijn over zwangerschapsverlof, waar het vaderschapsverlof deel van uitmaakt, moet nog goedgekeurd worden door het Europees Parlement.
