Een sollicitant niet uitnodigen op basis van leeftijd, geslacht, woonplaats of afkomst? Ruim een kwart van de werkende Nederlanders is tijdens een sollicitatie weleens afgewezen op basis van persoonsgegevens als leeftijd, etniciteit of geslacht. Vooral leeftijdsdiscriminatie komt veel voor: bijna een op de vier werknemers denkt dat hun huidige werkgever wel eens iemand op basis van zijn of haar leeftijd niet uitnodigt voor een sollicitatiegesprek. Dat blijkt uit onderzoek dat wij hielden onder 1.130 werkende Nederlanders in het kader van de Week van het Anonieme cv. Martha Suripatty (61) kan erover meepraten.
Martha is een zelfbewuste vrouw die een lange loopbaan achter de rug heeft. In de afgelopen twee decennia was zij voor verschillende werkgevers werkzaam. Zo werkte zij als (directie)secretaresse en Management Assistent voor verschillende overheidsorganisaties en ministeries. Totdat zij in 1999 in dienst trad van de Gezondheidsdienst voor Dieren. Martha voelde zich hier als een vis in het water en had een goed gevuld takenpakket. Ik was het eerste aanspreekpunt voor iedereen binnen de organisatie, beheerde de agenda van het MT en de directie en regelde hun dienstreizen. Ik deed daarnaast veel op administratief, secretarieel en organisatorisch gebied. Zo was ik secretaresse van de personeelsvereniging, organiseerde ik samen met andere bestuursleden allerlei leuke activiteiten, zoals bezoeken aan musicals, de jaarlijkse BBQ en kerstvieringen. Voor al deze activiteiten was de animo erg groot; er kwamen zo’n 200 medewerkers op af”, vertelt ze. “Kortom: ik deed er leuk en afwisselend werk en ik had het erg naar mijn zin.” In 2015 kwam er als gevolg van een reorganisatie echter een einde aan haar dienstverband. “Ik was één van de oudere medewerkers en was eigenlijk niet eens verbaasd toen ik boventallig werd verklaard. Toch was het een teleurstelling. Ik had het gevoel dat ik na bijna zeventien jaar aan de kant werd gezet. Dat was een klap die hard aankwam.”
Keer op keer ‘geen klik’
Martha meldde zich aan bij het UWV. Dat was het begin van een lange zoektocht naar een nieuwe baan. “Ik solliciteerde vier keer per maand en ben in de afgelopen jaren ook best vaak uitgenodigd. Helaas liepen al deze gesprekken op niets uit. Ik belandde weliswaar niet meteen op de grote stapel, maar na een sollicitatie kreeg ik steevast te horen dat er geen ‘klik’ was en de voorkeur naar een andere kandidaat uitging”, zegt ze. “Ik kreeg steeds meer de indruk dat de deur gesloten bleef vanwege mijn leeftijd. Ik had bijvoorbeeld een heel goed gesprek bij een afdeling van het Ministerie voor Jeugd en Gezin in Utrecht. Ik solliciteerde op een vacature voor secretaresse en voldeed aan alle functievereisten. Het was zelfs een functie onder het niveau dat ik hiervoor als directiesecretaresse had gedaan. Aan mijn kwaliteiten en ervaring kon het dus niet liggen. De volgende dag ontving ik echter het bericht dat de keuze opnieuw niet op mij was gevallen. Ik hoorde keer op keer dat de klik er niet was. Dit kan je één keer overkomen, maar na de tweede en de derde keer ga je vraagtekens zetten.”
Toch bleef Martha solliciteren. Ook deed ze vrijwilligerswerk, onder meer als collectante voor de Nierstichting. “Dat was een manier om er uit te zijn, want ik miste mijn collega’s met wie ik jarenlang had samengewerkt. Tegelijkertijd volgde ik via het UWV allerlei cursussen, zoals een cursus waarbij je jezelf moest presenteren tijdens een ‘elevator pitch’. Dat was verplicht, ook al had ik een vergelijkbare cursus al bij mijn vorige werkgever gedaan. Ik heb door de jaren heen geleerd dat je jezelf altijd goed moet verkopen. Hiervoor heb ik geen elevator pitch nodig, maar de druk om te solliciteren en cursussen te volgen, was groot.” Het gevoel dat de sollicitaties afketsten op haar leeftijd werd intussen alleen maar sterker. “Ik ging solliciteren op een vacature voor Management Assistente bij een bedrijf in mijn woonplaats Deventer. Deze organisatie had duidelijke raakvlakken met het werk dat ik bij de gezondheidsdienst had gedaan. Ik werd al snel uitgenodigd, kreeg een rondleiding en ik dacht dat ik de baan zou krijgen. Twee dagen later kreeg ik opnieuw het bericht dat ze voor een ander hadden gekozen. Op den duur raak je gefrustreerd en moedeloos van zulke afwijzingen. Het solliciteren kostte veel energie en eindigde steeds in een teleurstelling.”
Een goede match
Toen Martha in 2018 ging solliciteren bij USG keerde het tij. “Ik zag een advertentie op Indeed.nl en werd na mijn reactie gebeld en uitgenodigd voor een intakegesprek. Ik had geluk, want ik had een recruiter met wie ik een erg leuk gesprek had. Korte tijd later kon ik als secretaresse bij de Antea Groep in Deventer aan de slag en hier werk ik nu met veel plezier. Het is een goede match en ik verricht min of meer dezelfde werkzaamheden als bij mijn vorige werkgever. Ik kan terugvallen op mijn ervaring, doe voorstellen voor verandering en dat wordt heel positief ontvangen.”
Een spiegel voorhouden
De weg naar een nieuwe baan was lang en bestond uit de nodige hobbels. Dat was voor Martha reden in 2019 mee te werken aan de Week van het Anonieme CV. Een week waarin we elk jaar de strijd aangaan met discriminatie op basis van persoonsgegevens. Op de anonieme cv’s zijn persoonsgegevens onzichtbaar gemaakt. Door te focussen op de werkervaring, het talent en de drijfveren van de sollicitanten wil ons uitzendbureau werkgevers een spiegel voorhouden. Dat is hard nodig. Zo blijkt dat vooral leeftijd vaak een doorslaggevende rol speelt bij het wel of niet uitnodigen van een sollicitant. Daarna volgen woonplaats, foto, geslacht en afkomst. “Ik ondersteun dit initiatief, omdat ik vind dat leeftijdsdiscriminatie bespreekbaar moet worden gemaakt en dat vooroordelen worden bestreden. Iedereen moet gelijke kansen hebben op de arbeidsmarkt. Zo is het tijd dat de manier waarop werkgevers en instanties naar 50-plussers kijken, verandert. Bij veel werkgevers is niet bekend dat zij van het UWV een subsidie kunnen krijgen als zij meer 50-plussers aannemen. Maar het is vooral belangrijk dat zij kijken naar de mogelijkheden en niet naar de beperkingen van deze groep werknemers. Het zijn namelijk gemotiveerde mensen met veel levenservaring en prima sociale vaardigheden.”
