De ‘miskende helden van de organisatie’ worden ze genoemd. Informele leiders nemen initiatieven zonder formele autoriteit, vaak tegen de stroom in. Daarbij brengen ze bijzondere dingen tot stand en weten hun collega’s te inspireren. Platte organisaties met autonome medewerkers worden steeds afhankelijker van informeel leiderschap.
Wie zijn ze, deze daadkrachtige, positief ingestelde mensen die uit eigen initiatief projecten starten, de organisatie in beweging brengen en hun collega’s daarin meenemen? In platte organisaties met autonome medewerkers worden informele leiders steeds belangrijker. De complexiteit neemt toe en initiatief vanuit de werkvloer is nodig om snel op ontwikkelingen in te spelen. In de praktijk wordt informeel leiderschap echter zelden actief in organisaties gestimuleerd en ondersteund.
Als leiderschap de kunst is om anderen ergens in mee te nemen, en je bij informeel leiderschap altijd alleen mensen meekrijgt als ze zelf willen, mag je zeggen dat informeel leiderschap het meest pure leiderschap is dat er bestaat.
Van mensen die deze rol op zich nemen wordt veel gevraagd. Ze moeten hun collega’s kunnen stimuleren en motiveren, met kantoorpolitiek kunnen omgaan en hun project door alle uitdagingen die het tegenkomt heen weten te loodsen. Hoe meer het project zich ontwikkelt, hoe hoger de eisen die aan zijn initiatiefnemer(s) worden gesteld.
