Het opstellen van prioriteitenlijstjes wanneer je aan het werk bent, is een normale manier om je taken en opdrachten te ordenen. Helaas veroorzaakt deze alom geaccepteerde aanpak ook veel stress. Maar volgens mindfulness-expert Marisa Garau kun je de indeling van je werkdag ook anders benaderen.
Niet alleen op ons werk, maar vaak ook thuis zijn we geneigd om to-do-ljsten te schrijven en planningen te maken. Op deze manier hebben we het idee dat we grip houden op de alsmaar groeiende berg opdrachten waar we ons in de komende tijd doorheen moeten worstelen. Het is normaal om van alles wat we op een dag moeten doen, te willen inschatten hoe belangrijk die diverse taken eigenlijk zijn. De dringend opdrachten krijgen voorrang en moeten het eerst af. De niet-dringende taken worden naar achteren geschoven en doen we wel in de tijd die we over hebben.
Vervelende tussendoortjes
Het lijkt zo simpel en dit zou perfect werken, mits we niet te hele dag door lastiggevallen zouden worden met ad-hoc klusjes: even een telefoonnummer opzoeken voor je collega; even een lastige klanten te woord staan; even een mailtje over een onverwacht probleem typen. We worstelen allemaal met die vervelende tussendoortjes die ons van het ‘echte’ werk afhouden, maar toch altijd urgent zijn en nu moeten gebeuren. Het gevolg is dat we bijna elke dag versnipperd en gestrest doorbrengen, waarna we uiteindelijk met een ontevreden gevoel in bed stappen: ‘Heb ik verdorie nóg niet dat belangrijke project afgekregen!’
Oordelen
Het stellen van prioriteiten is een professionele manier om met je werk om te gaan. Maar als het door tussendoor klusjes stress begint te veroorzaken, is het misschien een idee om er op een andere manier naar te kijken. Eén van de basisprincipes van de mindfulness-filosofie is ‘niet-oordelen’. Als je even wat nauwkeuriger kijkt naar de tussendoortjes-stress die je ervaart wanneer je prioriteiten ruw doorkruist worden door vervelende spoedklusjes, kun je zien dat onder de stress slechts ‘oordelen’ schuil gaat. Met het opstellen van het dagelijkse of wekelijkse prioriteitenlijstje oordeel je er naar hartenlust op los en deel je je wereld op in een overzichtelijk geheel.
Pleisters plakken
Het is dit oordelen dat stress veroorzaakt. Want zodra er een taak op je pad komt die je als ‘onbelangrijk’ bestempelt maar wel direct aangepakt moet worden, ervaar je die taak als een stoorzender die je van je ‘belangrijke’ werk afhoudt. Hoe vaak komt het niet voor dat je de hele dag stoorzenders zit weg te werken, onderwijl denkend aan je ‘belangrijke’ project waar je maar niet aan toekomt… Vergelijk het met de operatiekamer versus de EHBO. Je denkt dat je chirurg bent en wrijft jezelf blij in de handen omdat je vandaag eens lekker aan de slag kunt met je mooie, dure, uitdagende operatie, ha! Maar… dan rollen er vier nare haastklussen binnen. Opeens ontdek je dat je ongewild op de EHBO terecht bent gekomen en daar aan de lopende band pleisters zit te plakken en schaafwonden schoonmaakt — terwijl je mooie operatie steeds verder naar achteren ziet schuiven.
Transformeren
Mindfulness leert je dat je deze stress kunt voorkomen als je niet oordeelt. Dat wil zeggen: wanneer je alle taken die er tijdens een dag op je pad komt, als ‘belangrijk genoeg’ zou bestempelen. Maar waarom zou je vervelende tussendoor-klusjes als belangrijk zien? Omdat je er je kostbare, menselijke energie in zal steken. Of je je nu verzet of niet… een dringende klus zal toch aangepakt moeten worden. In plaats van te oordelen dat het een stomme stoorzender is, kun je je eigen zienswijze veranderen en dat vervelende klusje transformeren tot een opdracht die ‘belangrijk genoeg’ is. En zo kun je al die schijnbaar onbenullige klusjes en ad-hoc taken met net zoveel respect benaderen als de taken van je prioriteitenlijst, in plaats van deze gehaast en geërgerd af te raffelen.
Waardigheid
Maak deze week eens geen verschil tussen ‘belangrijk’ en ‘onbelangrijk’ maar bestempel al je taken als ‘belangrijk genoeg’. Kies een dag waarop je bewust geen onderscheid maakt en je werkzaamheden en eventueel tussendoor-klusjes als ‘belangrijk’ beschouwt:
- Je mooie, prestigieuze project waar je al een tijd aan werkt;
- Die vraag van je collega waardoor je even iets moet opzoeken in je computer;
- Dat telefoontje van een klant dat om een directe reactie vraagt;
- Die dringende e-mail die je al een week voor je uit had geschoven en nu toch echt beantwoord moet worden;
- Het kwartiertje aan de telefoon met je beste vriendin die in scheiding ligt en even stoom moet afblazen;
- De meeting die een half uur uitloopt.
Begin met je mooie project en werk er rustig aan. Zodra er iets tussendoor komt, dan accepteer je dat en geeft het je volledige aandacht. Want ook dat tussendoortje is vandaag belangrijk, eenvoudigweg omdat jij er je unieke menselijke energie in zult steken.
Na het meebewegen met dit tussendoortje ga je weer verder aan je mooie project, totdat het volgende tussendoortje zich aandient. Neem alle tussendoortjes zoals ze komen. Accepteer hen met waardigheid. En besteed er vervolgens je oprechte aandacht aan. Rustig, gefocust en respectvol.
Aan het eind van de dag kun je terugkijken op een dag vol prestaties, waarop je niets hebt hoeven afraffelen maar in plaats daarvan je collega’s, klanten en vrienden met oprechte aandacht hebt geholpen. Je hebt elke ‘stoorzender’ uit de grijze brij van frustratie getild en alles met rustige aandacht en waardigheid beantwoord en volbracht.
Ik garandeer je dat je na deze dag vol mindfulness en rustig bewustzijn – zonder oordelen dus – met een heel ander gevoel naar huis zult gaan. Net als al die mensen die om je aandacht vroegen.