Normaal gesproken heb ik een bloedhekel aan ziekenhuisseries. Het zijn er teveel en ze lijken allemaal op elkaar. Kijk je er een, dan heb je ze allemaal gezien. Tenminste, dat dacht ik.
Deze zomer liet ik me door mijn vrouw overhalen om te beginnen aan de serie New Amsterdam op Netflix. Met lichte tegenzin installeerde ik me dus op onze bank met mijn telefoon onder handbereik voor het geval het inderdaad weer dertien in een dozijn zou blijken te zijn.
New Amsterdam draait om de nieuwe directeur van het gelijknamige ziekenhuis in New York. In de openingsscene van de eerste aflevering stelt Max Goodwin zich voor aan het personeel. Binnen 5 minuten heeft hij de gehele hartafdeling ontslagen, omdat ze facturen belangrijker vinden dan patiënten helpen. Ik ga rechtop zitten.
Als mijn vrouw na 3 afleveringen naar bed gaat, blijf ik beneden achter en zet nog een aflevering op. Want alhoewel er uiteraard genoeg drama in New Amsterdam zit, zit de serie boordevol inspirerende momenten op het gebied van leiderschap.
Hoofdrolspeler Max Goodwin wordt namelijk neergezet als het schoolvoorbeeld van een dienend leider. Hij zit niet de hele dag afgezonderd in zijn kantoor, maar is aanwezig op de vloer. Hij behandelt niet zelf patiënten, maar overlegt als hij wordt opgeroepen, als er een crisis is of zijn advies nodig heeft. En ook dan dringt hij zich niet op. Het team geeft een seintje als ze hulp nodig hebben, waarna hij observeert en vragen stelt. Op basis van de feedback neemt hij de grote en soms moeilijke beslissingen. Wat ook telkens opvalt is dat Goodwin altijd de verantwoordelijkheid neemt voor resultaten. Zelfs als iets niet zijn idee was of misgaat, is hij verantwoordelijk.
De centrale vraag in New Amsterdam, die Max iedere aflevering minimaal 5 keer stelt, is ‘How can I help?’ Dienstbaar leiderschap in optima forma dus, gebracht in de vorm van een gelikte Amerikaanse dramaserie.
De eerste drie seizoenen van New Amsterdam vlogen om. Op een gegeven moment kende ik de werkwijze van Max natuurlijk wel en ik moet eerlijk toegeven dat ik ook niet alle afleveringen even goed vond. Toch fungeerde een aflevering na een dag hard werken en de kinderen verzorgen als een dagelijkse reminder: stel je dienstbaar op en geef medewerkers vertrouwen. Stel vragen en biedt mensen de ruimte om zelf met ideeën te komen en uit te werken. Maar wat er ook gebeurt: jij bent als manager verantwoordelijk.
Over een maand verhuizen we naar een nieuw onderkomen. Ik overweeg serieus om meteen met een stift de vraag ‘Hoe kan ik helpen?’ op de glazen wand van mijn nieuwe kantoor te schrijven.
