Door veranderingen op de wereldwijde arbeidsmarkt worden internationale carrières steeds gevarieerder en minder gebonden aan vaste expatprogramma’s van bedrijven. Mensen werken vaker tijdelijk in het buitenland en nemen zelf de regie over hun loopbaan. Toch blijkt dat veel organisaties moeite hebben om zich aan te passen aan deze nieuwe realiteit.
In haar promotieonderzoek toont Friederike Mathey aan dat niet prestatie of praktische ondersteuning, maar juist het sociale aspect van internationaal werk centraal zou moeten staan. Hoe voelen mensen zich op hun plek? Hoe bouwen zij relaties op in een nieuwe omgeving? En hoe gaan zij om met onzekerheid en verandering?
Mathey ontdekte dat internationale werkenden hierin zelf actief strategieën ontwikkelen, afhankelijk van hun werkomgeving. Ze benadrukt dat we hen moeten zien als zelfstandige professionals die hun loopbaan vormgeven via sociale netwerken en persoonlijke relaties.
Voor de praktijk betekent dit dat werkgevers meer moeten investeren in sociale ondersteuning, zoals netwerkmogelijkheden, culturele trainingen en welzijnsprogramma’s. Beleidsmakers kunnen de inzichten gebruiken om terugkerend talent beter te laten landen, bijvoorbeeld via lokale betrokkenheid. Ook voor digitale nomaden en andere nieuwe vormen van internationaal werk zijn deze inzichten relevant: zij missen vaak traditionele steunstructuren, maar hebben wel behoefte aan verbinding en veerkracht.
