Door mijn recente verhuizing gingen al mijn spullen en ook alle – honderden – boeken weer door mijn handen. Stapel ‘weg’, stapel ‘nog lezen’, stapel ‘houden want ik word er blij van’.
Zo ging ook het boek ‘over leiderschap’ van Ken Blanchard (je weet wel, van situationeel leiderschap) door mijn handen. Ik had dit boek nooit gelezen, maar ik wist dat deze voor mij gesigneerd was en sloeg het boek open. “Aim high!” O ja, dat had hij geschreven. Mooi. Inmiddels 15 jaar geleden.
Wat zou dat in 2007 voor mij betekend hebben? In ieder geval niet om zo hoog mogelijk in de boom komen, want ik zag in 2007 als HR business partner al wel dat “it’s lonely at the top” en de politieke spelletjes. Brrr. Ik kan me uit die tijd vooral herinneren dat als me iets opviel ik er iets mee wilde gaan doen. Ik had oog voor issues die eraan zaten te komen. Mijn toenmalige werkgever Douwe Egberts bood me die ruimte ook. Een leuke en leerzame tijd.
Nu 15 jaar later zit ik over Kens opdracht te mijmeren. Aim high. ‘Ga voor het beste’ in het Nederlands, maar dat klinkt toch minder. Aanvankelijk dacht ik dat aim high voor mij nog steeds betekent dat ik onderwerpen kan aanpakken waarvan ik weet dat de tijd ervoor rijp is. Mijn verantwoordelijkheid voor de learning week is dan ook geweldig: de tijdsgeest aanvoelen en daarnaar handelen. Vernieuwende onderwerpen aanboren. Top.
Die tijdsgeest aanvoelen resulteerde ook in een droomproject: neurodiversiteit bij mijn werkgever op de kaart zetten en samenwerken met gelijkgestemden bij andere organisaties. Ik word daar nog elke dag blij van. Ik word omringd door nog meer geweldige mensen.
Maar wat denkmomentjes later dacht ik: nee, aim high betekent voor mij 100% mezelf kunnen zijn en zorgen dat anderen dat ook kunnen. Want als je jezelf kunt zijn, komen de juiste dingen op je pad, heb je de energie om ze op te pakken en de bevlogenheid om het tot een succes te maken. Dat is een duurzaam doel.
Maar goed. Het boek. Het boek heb ik nooit gelezen, maar dat heb ik nu wel gedaan. De leiderschapslessen van 15 jaar geleden zijn enigszins achterhaald en de toonzetting inmiddels ouderwets.
Maar de samenvatting is als volgt:
- Benut de energie en het potentieel van mensen en organisaties voor het bereiken van het hogere doel.
- Empowerment is het creëren van een organisatorisch klimaat dat de kennis, ervaring en motivatie van mensen vrijmaakt.
- Om het beste in anderen naar boven te brengen, moet men zijn leiderschapsstijl aanpassen aan het ontwikkelingsniveau van degene aan wie men leiding geeft.
- Er is niets zo ongelijk als de gelijke behandeling van ongelijken.
- Vergroot uw macht met de woorden: wat ik nodig heb is…,
- De belangrijkste motiverende factor is feedback over de vorderingen
- Veel problemen ontstaan niet als gevolg van fouten, maar als gevolg van het feit dat we niet van onze fouten leren
- Het is mijn taak de organisatie ogenblikkelijk te reorganiseren op het moment dat de klant daar behoefte aan heeft
Een stukje heb ik glimlachend overgetypt:
Er zijn twee soorten mensen: eenden en arenden. Eenden stellen zich als slachtoffer op en kwaken, arenden nemen initiatief en vliegen hoog boven de massa. Als klant weet u altijd dat u met een bureaucratie te maken hebt wanneer u een probleem heeft en met eenden wordt geconfronteerd die kwaken: “zo is ons beleid. Ik heb de regels niet bedacht. Zo werkt het nu eenmaal. Ik werk hier alleen maar. Wilt u mijn manager spreken? Kwek, kwek, kwek.”
Nou, ik heel wat eenden om me heen gezien. Aim high, wees de arend. Dan heb je beter overzicht.
Wat betekent “aim high” voor jou?
